مدارس هیات امنایی خوب یا بد؟

هدف از هیات امنایی کردن مدارس، ارتقای کیفیت برنامه‌های آموزشی و تربیتی مدارس، جلب و توسعه مشارکت‌های مردمی‌ و خیّرین در احداث و اداره امور مدارس، تقویت نظام مدیریتی، مالی و اجرایی مدارس مبتنی بر گسترش عدالت آموزشی می باشد.

اعضای هیأت امنای مدرسه عبارتند از:مدیر مدرسه،یکی از معاونین آموزشی مدرسه،یکی از کارکنان آموزشی و پرورشی مدرسه، رییس انجمن اولیا و مربیان مدرسه، یک نفر از اولیای دانش‌آموزن، دو نفر از صاحب‌نظران و کارشناسان آموزشی یا فرهنگی ترجیحاً از استادان حوزه یا دانشگاه یا .. ،یک نفر از خیرین و یا معتمدان محل، یک نفر از اعضای شورایاری محله یا موسسات و مراکز فرهنگی، ورزشی و مذهبی محل(مانند مسجد)، یک نفراز مدیران یا اعضای هیات مدیره مراکز و موسسات تولیدی و خدمات.

اما مهم ترین وظایف هیات امنا عبارت است از: بررسی و تصویب برنامه سالانه مدرسه، تامین منابع و اعتبارات مورد نیاز مدرسه،بررسی مسائل پرورشی مدرسه و پیش‌بینی راهکارهای فرهنگی و تربیتی لازم برای تحقق اهداف تربیتی،فراهم آوردن زمینه تعامل نهادهای فرهنگی و اجتماعی پیرامون مدرسه؛موثر درفرایند تربیتی دانش‌آموزان،تولید کتاب و مواد آموزشی و کمک آموزشی،نظارت بر مسائل مالی و آموزشی مدرسه و ...

همانگونه که در قانون آمده هدف از هیات امنایی کردن مدارس رشد و ارتقاء برنامه های آموزشی و پرورشی مدارس بوده است اما آیا در حال حاضر  در تمام این مدارس این هدف محقق شده یا اصلا در این مسیر قدم برداشته می شود؟

بدون شک در بعضی از مدارس زحماتی برای تحقق این امر کشیده شده است اما متاسفانه آنچه در اذهان مردم از شنیدن نام هیات امنایی نقش بسته است گرفتن پول بیشتر از اولیاء دانش آموزان است و بس.

در واقع وقتی مدرسه ای هیات امنایی می شود،اولین تغییری که همه آنرا حس می کنند گرفتن پول بیشتر از اولیا دانش آموز است.همه با مشکلات مالی آموزش و پرورش آشنا هستند اما آیا فشار تصمیمات هیات امنا را خانواده دانش آموزان باید تحمل کنند؟بر اساس قانون تامین اعتبارات مدرسه برعهده هیات امناست نه خانواده دانش آموزان.و اگر هیات امنا تشخیص می دهد که در مدرسه نیازی وجود دارد باید خود به دنبال تامین مالی آن باشد نه آنکه خانواده ها را تحت فشار قرار دهند  

گرفتن پول از اولیاء در حالی است که در قانون مدارس هیات امنایی خبری از دریافت "اجباری" پول از دانش آموزان نیست بلکه منابع مالی این مدارس عبارت است از1. اعتبارات دولت.2.  وجوهی که از ارائه خدمات آموزشی و پرورشی فوق برنامه (اضافه بر برنامه های رسمی آموزش و پرورش) دریافت می شود. 3-    هدایا و کمک های مردمی "داوطلبانه "که در خارج از فصل (موعد) ثبت نام دانش آموزان در چارچوب مقررات ابلاغی آموزش و پرورش دریافت می شود.4.کمک های خیرین5.تشویقی های آموزش و پرورش.

اصولا یکی از فلسفه های دادن اختیارات متعدد به هیات امنا؛آن است که هیات امنا مسئول تامین منابع مالی مدرسه است.نه آنکه هیات امنا بنشیند و برای مدرسه برنامه بریزد و آنوقت خانواده ها پول بدهند.این که عاقلانه نیست.

بنابراین به نظر می رسد باید بر عملکرد این مدارس نظارت بیشتری صورت گیرد تا واقعا عدالت آموزشی که هدف از این طرح است محقق گردد و این مسولیت علی القاعده برعهده ادراه آموزش و پرورش هر شهری می باشد

قضا

امام صادق (علیه السلام)

إِنَّ الْعَبْدَ یَقُومُ‏ فَیَقْضِی النَّافِلَةَ فَیُعَجِّبُ الرَّبُّ مَلَائِکَتَهُ مِنْهُ فَیَقُولُ یَا مَلَائِکَتِی عَبْدِی یَقْضِی مَا لَمْ أَفْتَرِضْ عَلَیْهِ.

زمانی که بنده‌ای برخیزد و نماز مستحبی(مثل نماز شب)  را قضا کند، خداوند ازاین بنده به فرشتگان مباهات می کند و می فرماید - ببینید - بنده ی من قضا می‌کند عبادتی را که بر او واجب نکرده بودم.

کافی.ج 3ص 488

رسول خدا (صلی الله علیه و آله)

 إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَیُبَاهِی مَلَائِکَتَهُ بِالْعَبْدِ یَقْضِی صَلَاةَ اللَّیْلِ بِالنَّهَارِ فَیَقُولُ یَا مَلَائِکَتِی انْظُرُوا إِلَى عَبْدِی یَقْضِی مَا لَمْ‏ أَفْتَرِضْهُ‏ عَلَیْهِ‏ أُشْهِدُکُمْ‏ أَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَهُ

خداوند تبارک و تعالی به فرشتگانش مباهات می کند به وسیله بنده ای که قضای نماز شبش را در روز انجام می دهد و به آنان می فرماید: نگاه کنید به بنده من که قضای نمازی به جا می آورد که بر او واجبش نکرده ام،شما شاهد باشید که من گناهان این بنده را بخشیدم

من لایحضره الفقیه،ج1،ص 498

کمال مومن

امام صادق (علیه السلام)

کَمالُ الْمُؤْمِنِ فى ثَلاثِ خِصال: الْفِقْهُ فى دینِهِ، وَ الصَّبْرُ عَلَى النّائِبَهِ، وَالتَّقْدیرُ فِى الْمَعیشَهِ.

کمال مؤمن در سه خصلت است: آشنا بودن به مسائل و احکام دین، صبر در مقابل شداید و ناملایمات، حساب و کتاب و برنامه ریزی در معیشت و زندگی

أمالى طوسى: ج 2 ص 279.

چرا بدحجاب ها را نهی می کنم؟!

                                 

متاسفانه بسیاری از ما کم و بیش در زندگیمان گناه می کنیم.اما اسلام وظیفه نهی از گناهانی که در اجتماع و علنی صورت می پذیرد را به عهده همه ی مومنین قرار داده است.

یکی از گناهانی که در جامعه ی ما رایج شده است مسئله ی بدحجابی است.در اینکه ریشه ی آن چیست جای بحث و تامل فراوان دارد.اما آنچه که بنده بعد از ساعت ها صحبت با دختران بدحجاب متوجه شده ام آنست که بسیاری هنوز فلسفه و فوائد حجاب و نیز تبعات بدحجابی را نمی دانند و لذا وقتی منطقی فوائد حجاب و تبعات بدحجابی را برایشان می گفتیم در کمال تعجب قبول می کردند و اصلاح.

اما تمام بحث در اینجاست که آیا ما نسبت به دخترانی که در جامعه با حجاب مناسب ظاهر نمی شوند و امکان بحث و صحبت طولانی نیز با آنان وجود ندارد؛وظیفه ای نداریم؟آیا نهی از منکر اینان واجب نیست؟و اصولا آیا نهی آنان تاثیری دارد؟

بدون شک نهی دیگران اگر همراه بادلسوزی و با حفظ شخصیت آنان همراه باشد و نیز اگر سعی کنیم حکمت حجاب را در یکی دو جمله بازگو کنیم قطعا تاثیرگذار است.

بنده سالهاست که تلاش کرده ام این کار را انجام دهم و واقعا برخلاف انتظارم در قریب به اتفاق موارد با پذیرش و تشکر و اصلاح طرف مقابل مواجه شده ام.

" سلام!ببخشید...به نظرم وضع پوششتون مناسب نباشه...می دونید که مردها بوسیله چشم هاشون لذت جنسی می برند و وقتی شما با این وضع بیرون می آیید در واقع بهشون اجازه دادید که با دید بدی نگاهتون کنند...من می دونم شما قطعا این رو نمی خواهید پس نسبت به پوششتون یه کمی بیشتر فکر کنید"

این جمله ای است که من بارها با کمال ادب به دختران بدحجاب خوب کشورم گفته ام.

البته واضح است که ما نمی توانیم به همه تذکر بدهیم اما یک مورد در هر روز که می شود!

ما اگر جرات نهی از منکر را نداریم یا نمی خواهیم وظیفه ی شرعی خویش را انجام دهیم،نباید این اصل مسلم اسلام را زیر سوال ببریم و رفتار خود را خوب جلو دهیم و آن را توجیه کنیم

مقام معظم رهبری:

 

در جامعه اسلامی تکلیف عامه مردم امر به معروف و نهی از منکر با لسان است. چیزی که جامعه ما را اصلاح می کند همین نهی از منکر زبانی است « سال 1371». خدای متعال در زبان این اثر را قرار داده است در امر و نهی این اثر را قرار داده است ما چرا این حکمت الهی را درک نمی کنیم  و حاضر نیستیم از این ابزار عظیم الهی استفاده کنیم.عمل کنید تا ببینید می شود یا نمی شود.

حرف بزنید، بگویید، یک کلمه، بیشتر هم نمی خواهد.لازم نیست سخنرانی بکنید کسی را می بینید خلافی مر تکب می شود، دروغی را ، غیبتی را ، تهمتی را ، کینه ورزی نسبت به برادر مومن را ، بی اعتنایی به محرمات دین را ، بی اعتنایی به مقررات را ، اهانت به پذیرفته های ایمانی مردم را ، پوشش نامناسب را ، هر کدام از این کارها را کسی انجام داد یک کلمه،لازم نیست با خشم باشد، یک کلمه آسان بگویید این کار شما خلاف است، نکنید.شما بگویید، دیگری بگوید گناه در جامعه می خشکد « سال 1370» . تاثیر امر و نهی زبانی اگر انجام گیرد ، از تاثیر مشت پولادین حکومتها بیشتر است «سال 1377».

 

آیه ای برای امروز

*آیه 51 و 52 سوره مبارکه مائده

 یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ الْیهَودَ وَ النَّصَارَى أَوْلِیَاءَ  بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ

 اى اهل ایمان! یهود و نصارى را سرپرستان و دوستان خود مگیرید، آنان سرپرستان و دوستان یکدیگرند [و تنها به روابط میان خود وفا دارند].

وَ مَن یَتَوَلهَّم مِّنکُمْ فَإِنَّهُ مِنهْمْ  إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِى الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ(51)

و هر کس از شما، یهود و نصارى را سرپرست و دوست خود گیرد از زمره آنان است بى ‏تردید خدا گروه ستمکار را هدایت نمى ‏کند. (51)

فَترَى الَّذِینَ فىِ قُلُوبِهِم مَّرَضٌ یُسَرِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نخَشىَ أَن تُصِیبَنَا دَائرَةٌ

کسانى که در دل‏هایشان بیمارى [دورویى‏] است، مى ‏بینى که در دوستى با یهود و نصارى شتاب مى‏ ورزند و مى‏ گویند: مى ‏ترسیم آسیب و گزند ناگوارى به ما برسد [به این سبب باید براى دوستى به سوى یهود و نصارى بشتابیم‏].

 فَعَسىَ اللَّهُ أَن یَأْتىِ‏ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَیُصْبِحُواْ عَلىَ‏ مَا أَسرَّواْ فىِ أَنفُسِهِمْ نَادِمِین‏

 امید است خدا از سوى خود پیروزى یا واقعیت دیگرى [به نفع مسلمانان‏] پیش آرد تا این بیماردلان بر آنچه در دل هایشان پنهان مى‏داشتند، پشیمان شوند